Zyczenia za przywrócenie do życia

 

Podziękowanie Personelowi Wydz. Wewn. Szpitala w Oławie

Dopiero z perspektywy czasu mogę ocenić jak ważną przysługę, na wagę mojego zdrowia otrzymałem od personelu Wydz. Wewn. Szpitala w Oławie. Moje zdrowie po przekroczeniu 93-go roku życia uległo takiemu pogorszeniu, że nie wyobrażałem sobie dalszej egzystencji. Uznałem, że nie dokończę życiowych planów, które od kilkudziesięciu lat realizuję. Byłem tak osłabiony, że nie mogłem się poruszać. Wszystkie organy miałem zaatakowane jakimś dziwnym wirusem, nie idącym na żaden antybiotyk, których zażyłem kilka. Dopiero kiedy od 16 – 21 czerwca znalazłem się w szpitalu w Oławie zacząłem wracać do życia.

Pragnę bardzo serdecznie podziękować całemu personelowi wydziału wewnętrznego, a przede  wszystkim ordynatorowi dr nauk med. Ryszardowi Ściborskiemu i prowadzącemu dr Łukaszowi Kruszakinowi. To dzięki nim udało się dożylnie antybiotykiem i uzupełniającymi kroplówkami doprowadzić, że nerki, serce i woda w płucach, po usunięciu wirusa przestały mnie atakować i po opuszczeniu szpitala zacząłem odzyskiwać jako taką sprawność.

Pragnę nadmienić, że szpital w Oławie znajduje się w stanie nadającym się tylko do remontu i jak słyszałem wkrótce ma się remont szpitala odbyć. Jednak mimo trudnych warunków i nerwowych sytuacji personel staje na wysokości zadań i poświęca się dla pacjentów. Znam niedomagania służby zdrowia, ale pomimo ciężkich warunków salowe, pielęgniarki, lekarze i pozostali, pomimo przykrości doznawanych od pacjentów wykonują swe zadania z poświęceniem i rzetelnie.

Dzisiaj po trzech tygodniach od tamtego leczenia mogę zawdzięczać odbycie kilku ciekawych spotkań, w tym wyjazdu do rodzinnego miasta Mielca i realizowania życiowych planów. To niezwykle cenny dla mnie dar otrzymany od całego personelu Wydz. Wewn. Szpitala w Oławie, a szczególnie ordynatora dr n/med. Ryszarda Ściborskiego i prowadzącego dr Łukasza Kruszakina. Najserdeczniej dziękuję i życzę wszelkiej pomyślności.

Teofil Lenartowicz

Mielec, dnia 9 lipca 2021